ប្រភពដែលអាចទាញយក N P K បាន
មុខងារ និងសារៈសំខាន់នៃ N P K
ក- មុខងាររបស់អាសូត N: អាហារបំរុងដើម ស្លឹក និងមែក
- ជួយធ្វើអោយដើម និងស្លឹករុក្ខជាតិដុះលូតលាស់បានល្អ ហើយឆាប់រហ័ស និងផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់ ។
- ចំពោះស្រូវធ្វើអោយបែកគុម្ពច្រើន (ការប្រើច្រើនចំពោះពូជស្រូវក្នុងស្រុកធ្វើអោយដើមខ្ពស់ត្រូវទ្រោប ឬដួល និងទិន្នផលថយចុះ) ។
- ការប្រើជាតិអាសូតនេះច្រើនពេក នាំអោយផ្លែរុក្ខជាតិក្រទុំ ។
- ចំពោះស្រូវវិញ គឺទុំមិនស្រុះគ្នា គេហៅថាស្រូវបណ្តើរកូន ។
- ចំពោះដំណាំបន្លែយកស្លឹក ត្រូវការចាំបាច់ជាតិអាសូតនេះណាស់ ព្រោះជាតិអាសូតមានមុខងារសំខាន់ក្នុងការបង្កើនស្លឹក (ជីអាសូតនៅក្នុងរុក្ខជាតិ គឺរុក្ខជាតិអាចស្រូបបាន) ។ ឯពពួកសណ្តែក ទន្ទ្រាំងខែត្រ លាមកទា ប្រសិនដាក់ធ្វើជាជីមិនអាចធ្វើអោយរុក្ខជាតិស្រូបបានភ្លាម ទេលុះត្រាតែធម្មជាតិទាំងនោះពុកផុយប្រែក្លាយទៅជាអាសូតនីទ្រិច ទើបរុក្ខជាតិយកបាន ឆាប់រហ័ស ។
កង្វះជាតិអាសូត (N) ធ្វើឲ្យរាំងស្ទះដល់ការលូតលាស់របស់រុក្ខជាតិ ទាំងផ្នែកខាងក្រោមនិងខាងលើ ដូច្នេះហើយវាបន្ថយទិន្នផលប្រចាំឆ្នាំ។ ផ្ទុយទៅវិញបើនៅក្នុងដីមាន សមាសធាតុអាសូត (N) ច្រើនហួសហេតុពេកវានឹងបង្កើនឲ្យមានការលូតលាស់ផ្នែកមែក ស្លឹក ហើយទន្ទឹមនឹងនោះវាក៏បន្ថយការចេញ ផ្លែ ផ្កាដែរ ។
ជីអាសូតនៅក្នុងជីគីមីមាន ៖
- ស៊ុលហ្វាត អាម៉ូនីញ៉ូម (ប្រើច្រើនធ្វើអោយដីជូ) : ប្រើលើបន្លែ N = 20% - 21% ។
- ជីអ៊ុយរេ N = 45% - 46% ប្រើបានលើដីគ្រប់ប្រភេទ និងគ្រប់ដំណាំ ។
ខ- មុខងាររបស់ផូស្វ័រ (P2O5) អាហារបំរុងឫស ផ្កា ផ្លែ និង ជាយានសំរាប់ចំលងថាមពល
- ជំនួយរុក្ខជាតិដុះលូតលាស់ល្អ ឆាប់ចាប់ឫស ដើមរឹងមាំ ផ្កា ផ្លែច្រើន និងទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់ ។
- បើដាំស្រូវវិញធ្វើឲ្យផ្លែច្រើន គ្រាប់ពេញល្អ មិនសូវមានសន្តីស្រូវ មិនងាយដួលរលំ ហើយធន់នឹងជំងឺ ។
- ធ្វើឲ្យផ្លែរុក្ខជាតិឆាប់ទុំ ។
- ចំពោះឈើហូបផ្លែ ធ្វើឲ្យមានផ្លែច្រើន ហើយរស់ជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ ។
- ជាយាននិងថាមពលសំរាប់ជីវជាតិផ្សេងៗក្នុងការស្រូបយកជីជាតិក្នុងដីផ្តល់ទៅអោយស្លឹក ផ្កា និងដើម
ផូស្វ័រ (P2O5) ក្នុងករណីខ្វះជាតិផូស្វ័រ ការលូតលាស់ផ្នែកមែក ស្លឹកត្រូវថយចុះ ហើយបើមានជាតិផូស្វ័រច្រើនហួសហេតុពេក វាធ្វើឲ្យផ្លែឆាប់ទុំមុនកាលកំណត់ និងធ្វើឲ្យដីខ្វះ ជាតិ ប៉ូតាស្យូម ដែក ស័ង្កសី ។
ផូស្វ័រនៅក្នុងរុក្ខជាតិ ៖
- ដើមខ្ចីនៃរុក្ខជាតិ
ជីវជាតិផូស្វ័រនៅក្នុងជីគីមី
- ជីផូស្វ័រទូកមាស P=20%
- ជីស៊ុបពែផូស្វាត P=18%
គ- មុខងាររបស់ប៉ូតាស្យូម K : សំរាប់មើម
- ធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិ ដុះលូតលាស់បានល្អ ។
- ផ្លែដាក់គ្រាប់ពេញៗ ។
- បើរុក្ខជាតិមើម K ធ្វើឲ្យមើមធំហើយច្រើន ពិសេសមានទំងន់ធ្ងន់ ។
- ជួយសំរួលដល់ការស្រូបយកជីជាតិ N ។
- ជួយអោយរុក្ខជាតិធន់ទ្រាំ N និង P ការអាំងថ្ងៃ ឬស្ងួតបានល្អ ។
- ជួយអោយរុក្ខជាតិធន់នឹងជំងឺយ៉ាងល្អ ។
ប៉ូតាស្យូម (K2O) ក្នុងករណីខ្វះជាតិប៉ូតាស្យូម (K) នៅចុងស្លឹក និងគែមស្លឹកមានពណ៌ប្រផេះ ហើយស្លោករួចងាប់ នៅលើស្លឹកជារាងរង្វង់តូចៗ ។ ករណីនេះបណ្តាលឲ្យដំណាំមានផ្លែតូចៗ ។
ក្នុងករណីដែលមានសមាសធាតុប៉ូតាស្យូម ច្រើនហួសពេក រុក្ខជាតិពុំមានលទ្ធភាពស្រូបយកកាល់ស្យូម (Ca) ម៉ាញេស្យូម (Mg) ម៉ង់កាណែស (Mn) ជាដើមបានឡើយ ។
+ ដំណាំដែលត្រូវការជីជាតិ K ច្រើនមាន
- ដំណាំយកមើម (ដំឡូង) ។
- ដំណាំស្ពៃ ប៉េងប៉ោះ ។
- ដំណាំអំពៅ ម្នាស់ ចេក ដូង ស្លា ។
+ ដំណាំដែលត្រូវការជីជាតិ K មធ្យមមាន
- សណ្តែកដី ល្ហុងខ្ញែរ ល្ង
ជីប៉ូតាសមាននៅក្នុងដើមរុក្ខជាតិ
- ផ្នែកនៅខ្ចី
ជីប៉ូតាសនៅក្នុងគីមី
- ស៊ុលហ្វាតប៉ូតាស មាន 48% ។
- ជីការបូណាត មាន 46% ។
- ក្លរៀប៉ូតាស្យូមមាន 60% ។
ចំណាំ : K ប្រើបានទៅលើដំណាំគ្រប់ប្រភេទ លើកលែងតែដំណាំថ្នាំជក់
សារធាតុបន្ទាប់បន្សំ ដែលរុក្ខជាតិត្រូវការមាន :
- ស្ពាន់ធ័រ (S) 1.5% មាញ៉េស្យូម (MgO) 0.35% កាល់ស្យូម (CaO) 0.25% មីក្រូសារធាតុ
- ស័ង្កសី (Zn) ដែក (Fe) ទង់ដែង (Cu) ម៉ង់កាណែស (Mn) បរ (B) ម៉ូលីដែន (Mo) ក្លរ (Cl) ដែលស្ថិតនៅទំរង់សមាស និងទំរង់អំបិល ។
ខាងលើនេះយើងចង់បាន N P K តាមរយៈប្រតិកម្មគីមី ហៅថា ជីគីមី ។ សំណល់ដែលសល់ក្រោយប្រតិកម្មគីមីនេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យដីរបស់លោករឹង ហើយក្លាយជាដីខុសពី សភាពដើមម្តងបន្តិចរហូតដល់ប្រើលែងកើត ។ វាផ្ទុយពីការប្រើប្រាស់ជីតាមប្រព័ន្ធ អ៊ី អ៊ិក្ស អិម ដែល N P K បានមកពីការបញ្ចេញចោលរបស់បាក់តេរីល្អ ហើយខ្លួនវាបានប្រឹងបញ្ចេញអង់ស៊ីម ដែលមាននាទីសំខាន់នៅក្នុងរុក្ខជាតិ ។
ក- មុខងាររបស់អាសូត N: អាហារបំរុងដើម ស្លឹក និងមែក
- ជួយធ្វើអោយដើម និងស្លឹករុក្ខជាតិដុះលូតលាស់បានល្អ ហើយឆាប់រហ័ស និងផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់ ។
- ចំពោះស្រូវធ្វើអោយបែកគុម្ពច្រើន (ការប្រើច្រើនចំពោះពូជស្រូវក្នុងស្រុកធ្វើអោយដើមខ្ពស់ត្រូវទ្រោប ឬដួល និងទិន្នផលថយចុះ) ។
- ការប្រើជាតិអាសូតនេះច្រើនពេក នាំអោយផ្លែរុក្ខជាតិក្រទុំ ។
- ចំពោះស្រូវវិញ គឺទុំមិនស្រុះគ្នា គេហៅថាស្រូវបណ្តើរកូន ។
- ចំពោះដំណាំបន្លែយកស្លឹក ត្រូវការចាំបាច់ជាតិអាសូតនេះណាស់ ព្រោះជាតិអាសូតមានមុខងារសំខាន់ក្នុងការបង្កើនស្លឹក (ជីអាសូតនៅក្នុងរុក្ខជាតិ គឺរុក្ខជាតិអាចស្រូបបាន) ។ ឯពពួកសណ្តែក ទន្ទ្រាំងខែត្រ លាមកទា ប្រសិនដាក់ធ្វើជាជីមិនអាចធ្វើអោយរុក្ខជាតិស្រូបបានភ្លាម ទេលុះត្រាតែធម្មជាតិទាំងនោះពុកផុយប្រែក្លាយទៅជាអាសូតនីទ្រិច ទើបរុក្ខជាតិយកបាន ឆាប់រហ័ស ។
កង្វះជាតិអាសូត (N) ធ្វើឲ្យរាំងស្ទះដល់ការលូតលាស់របស់រុក្ខជាតិ ទាំងផ្នែកខាងក្រោមនិងខាងលើ ដូច្នេះហើយវាបន្ថយទិន្នផលប្រចាំឆ្នាំ។ ផ្ទុយទៅវិញបើនៅក្នុងដីមាន សមាសធាតុអាសូត (N) ច្រើនហួសហេតុពេកវានឹងបង្កើនឲ្យមានការលូតលាស់ផ្នែកមែក ស្លឹក ហើយទន្ទឹមនឹងនោះវាក៏បន្ថយការចេញ ផ្លែ ផ្កាដែរ ។
ជីអាសូតនៅក្នុងជីគីមីមាន ៖
- ស៊ុលហ្វាត អាម៉ូនីញ៉ូម (ប្រើច្រើនធ្វើអោយដីជូ) : ប្រើលើបន្លែ N = 20% - 21% ។
- ជីអ៊ុយរេ N = 45% - 46% ប្រើបានលើដីគ្រប់ប្រភេទ និងគ្រប់ដំណាំ ។
ខ- មុខងាររបស់ផូស្វ័រ (P2O5) អាហារបំរុងឫស ផ្កា ផ្លែ និង ជាយានសំរាប់ចំលងថាមពល
- ជំនួយរុក្ខជាតិដុះលូតលាស់ល្អ ឆាប់ចាប់ឫស ដើមរឹងមាំ ផ្កា ផ្លែច្រើន និងទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់ ។
- បើដាំស្រូវវិញធ្វើឲ្យផ្លែច្រើន គ្រាប់ពេញល្អ មិនសូវមានសន្តីស្រូវ មិនងាយដួលរលំ ហើយធន់នឹងជំងឺ ។
- ធ្វើឲ្យផ្លែរុក្ខជាតិឆាប់ទុំ ។
- ចំពោះឈើហូបផ្លែ ធ្វើឲ្យមានផ្លែច្រើន ហើយរស់ជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ ។
- ជាយាននិងថាមពលសំរាប់ជីវជាតិផ្សេងៗក្នុងការស្រូបយកជីជាតិក្នុងដីផ្តល់ទៅអោយស្លឹក ផ្កា និងដើម
ផូស្វ័រ (P2O5) ក្នុងករណីខ្វះជាតិផូស្វ័រ ការលូតលាស់ផ្នែកមែក ស្លឹកត្រូវថយចុះ ហើយបើមានជាតិផូស្វ័រច្រើនហួសហេតុពេក វាធ្វើឲ្យផ្លែឆាប់ទុំមុនកាលកំណត់ និងធ្វើឲ្យដីខ្វះ ជាតិ ប៉ូតាស្យូម ដែក ស័ង្កសី ។
ផូស្វ័រនៅក្នុងរុក្ខជាតិ ៖
- ដើមខ្ចីនៃរុក្ខជាតិ
ជីវជាតិផូស្វ័រនៅក្នុងជីគីមី
- ជីផូស្វ័រទូកមាស P=20%
- ជីស៊ុបពែផូស្វាត P=18%
គ- មុខងាររបស់ប៉ូតាស្យូម K : សំរាប់មើម
- ធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិ ដុះលូតលាស់បានល្អ ។
- ផ្លែដាក់គ្រាប់ពេញៗ ។
- បើរុក្ខជាតិមើម K ធ្វើឲ្យមើមធំហើយច្រើន ពិសេសមានទំងន់ធ្ងន់ ។
- ជួយសំរួលដល់ការស្រូបយកជីជាតិ N ។
- ជួយអោយរុក្ខជាតិធន់ទ្រាំ N និង P ការអាំងថ្ងៃ ឬស្ងួតបានល្អ ។
- ជួយអោយរុក្ខជាតិធន់នឹងជំងឺយ៉ាងល្អ ។
ប៉ូតាស្យូម (K2O) ក្នុងករណីខ្វះជាតិប៉ូតាស្យូម (K) នៅចុងស្លឹក និងគែមស្លឹកមានពណ៌ប្រផេះ ហើយស្លោករួចងាប់ នៅលើស្លឹកជារាងរង្វង់តូចៗ ។ ករណីនេះបណ្តាលឲ្យដំណាំមានផ្លែតូចៗ ។
ក្នុងករណីដែលមានសមាសធាតុប៉ូតាស្យូម ច្រើនហួសពេក រុក្ខជាតិពុំមានលទ្ធភាពស្រូបយកកាល់ស្យូម (Ca) ម៉ាញេស្យូម (Mg) ម៉ង់កាណែស (Mn) ជាដើមបានឡើយ ។
+ ដំណាំដែលត្រូវការជីជាតិ K ច្រើនមាន
- ដំណាំយកមើម (ដំឡូង) ។
- ដំណាំស្ពៃ ប៉េងប៉ោះ ។
- ដំណាំអំពៅ ម្នាស់ ចេក ដូង ស្លា ។
+ ដំណាំដែលត្រូវការជីជាតិ K មធ្យមមាន
- សណ្តែកដី ល្ហុងខ្ញែរ ល្ង
ជីប៉ូតាសមាននៅក្នុងដើមរុក្ខជាតិ
- ផ្នែកនៅខ្ចី
ជីប៉ូតាសនៅក្នុងគីមី
- ស៊ុលហ្វាតប៉ូតាស មាន 48% ។
- ជីការបូណាត មាន 46% ។
- ក្លរៀប៉ូតាស្យូមមាន 60% ។
ចំណាំ : K ប្រើបានទៅលើដំណាំគ្រប់ប្រភេទ លើកលែងតែដំណាំថ្នាំជក់
សារធាតុបន្ទាប់បន្សំ ដែលរុក្ខជាតិត្រូវការមាន :
- ស្ពាន់ធ័រ (S) 1.5% មាញ៉េស្យូម (MgO) 0.35% កាល់ស្យូម (CaO) 0.25% មីក្រូសារធាតុ
- ស័ង្កសី (Zn) ដែក (Fe) ទង់ដែង (Cu) ម៉ង់កាណែស (Mn) បរ (B) ម៉ូលីដែន (Mo) ក្លរ (Cl) ដែលស្ថិតនៅទំរង់សមាស និងទំរង់អំបិល ។
ខាងលើនេះយើងចង់បាន N P K តាមរយៈប្រតិកម្មគីមី ហៅថា ជីគីមី ។ សំណល់ដែលសល់ក្រោយប្រតិកម្មគីមីនេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យដីរបស់លោករឹង ហើយក្លាយជាដីខុសពី សភាពដើមម្តងបន្តិចរហូតដល់ប្រើលែងកើត ។ វាផ្ទុយពីការប្រើប្រាស់ជីតាមប្រព័ន្ធ អ៊ី អ៊ិក្ស អិម ដែល N P K បានមកពីការបញ្ចេញចោលរបស់បាក់តេរីល្អ ហើយខ្លួនវាបានប្រឹងបញ្ចេញអង់ស៊ីម ដែលមាននាទីសំខាន់នៅក្នុងរុក្ខជាតិ ។
No comments:
Post a Comment